“Bizi cehennemle korkutuyorlar ki dünyada onlara boyun eğelim.” (P.Gregory-Öteki Boleyn Kızı)

İngiliz (Anglikan) kilisesinin başına, birkaç gün önce, ilk kez bir kadın başpiskopos geldi. Bir önceki rahip, kilisenin istismar skandallarını örtbas ettiği için istifa etmişti. Zaten koca Anglikan kilisesi; aslında din, siyaset, ahlak üçgeninde doğmuştu. VIII. Henry, Catherine’den boşanıp Anne Boleyn ile evlenmesine izin vermeyen Katolik kilisesine kızıp İngiltere’yi Roma’dan koparmış, Anglikan mezhebini yaratmış, kendisini de başı ilan etmişti. Din millileşirken yozlaşma kendisine yerli bir yol bulmuştu.

Birkaç gündür bu hikâyeyi düşünürken telefonum çaldı. Telefondaki ses, yüz yüze görüşmek istiyordu. “Kimsiniz” sorusuna “Fatihli Müslümanlar” yanıtını verdi. Tanıdığım bir ismi referans vererek buluşmak, Osmanlı’nın cihanı yönettiği yerdeki tarihi camilerin sorunlarını anlatmak istiyordu. Öyle ya, iktidar gazeteleri bu işlere girmezdi.

Ortak tanıdığımızı da alıp Arapça tabelaların daha çok göründüğü semte gidip dinledim.

İlk olarak İstanbul’un fethinin ilk 20 yılında yapılmış Murad Paşa Camisi’nde olanlardan şikâyet ettiler. “Ne eksiğiniz var” diye sorup, “imam” yanıtını alınca şaşırdım. Diyanet, turizm bölgesinde, sürekli enternasyonal cemaati olan bu camiye yakın zamana kadar sadece bir kadro atamış. Kendini İsmailağacı olarak tanıtan imam, pek çok zaman vakit namazlarında ortada görünmediği için, caminin sadık cemaatinden bir kişi kamet getiriyor, öbürü namazı kıldırıyormuş. “Gelse ne olur” dedi biri. İmamın oğluna kapıda para toplatmasından yazın klimaları çalıştırmamasına kadar camiyi kendi kafasına göre idare etmesinin hikâyelerini anlattı. Bir başkası caminin bakımsızlığından ve yeterince temizlenmediği için kötü kokmasından bahsetti.

Sohbette öğrendim ki, yakın zamanda, mücadeleyle caminin kadrosunu çiftlemişler. Meğer yeni gelen imam da Diyanet’teki skandallara başkaldırdığı için Fatih’teki tarihi bir başka........

© Cumhuriyet