Her fırsatta kurtuluşu kentlerden kaçıp canını yeşillikler arasına atan arkadaşım Yusuf Gezgör’ün yıllar önce gönderdiği ağaçlarla ilgili bir mektubu geçti elime.

Gezgör’ün yazdıklarını okurken iklimlerin özelliğini yitirdiği şu son günlerde bedenimi okşayıcı serinlikler sardı.

Oysa öyle bir sıcaklık ki böyle giderse gücü, her yönden cennet yurdumuzu altüst ederek cehenneme çevirecek...

Bunu önlemekte Gezgör’ün üzerinde durduğu gibi doğayı koruyamayışımızın da payı var.

“Ağaç” başlıklı yazına bayıldım! Okudum, güzel bir şarkıyı dinler gibi bir daha, bir daha okudum...

Beynine, yüreğine, kalemine sağlık! Sayende, ülkemizde insanın koruyamadığı ortamdan bir nebze de olsa uzaklaşmış oluyoruz...

Yollardan arabayla geçerken yolun iki tarafındaki tüm ağaçlara aynı gözle bakarım. Gene de ağaçlar egzoz gazı içinde güzellikler saçıyor.

“Varlığı zarardır, yokluğu kârdır, kağnıda üçüncü tekerlek gibi” sokaklarda dolaşanların yanında gezemeyen ağacın kutsallığı gerçekten yadsınamaz.

Adnan’cığım, genellikle hafta sonlarında, yaz kış, bayram tatillerinde gittiğimiz Edremit’in Çamlıbel köyündeki bahçemizde, ellerimle........

© Cumhuriyet