Buna karşın mutluluğumuz hep sürdü. Genelde her 5 yılda bir evlilik yıl dönümümüzü Amerika’da yeğenlerle birlikte kutladık ve bu bir gelenek haline geldi. Kısmetse 55. yıl için planda yine Boston var. Bu yıl baba vatanı Kıbrıs’ı seçtik. En son pandemi sonrası gitmiş ve büyük düş kırıklığı yaşamıştık. Korona adayı adeta ele geçirmişti. Sokaklar tenha, dükkanların yarısı kapalı, restoranlar müşteri yoksunu, pazarda tezgahlarlar boştu, hatta casinolarda oyun makinaları bile sessizdi. Umutsuz ve hüzünle İstanbul’a dönmüştük. Yeni inşa edilen ve faaliyete geçen Ercan Havalimanı bizi çok etkiledi. Eski havalimanına oranla çok daha ferah ve modern görünümlü. Umarım yakın bir gelecekte yabancı havayolları da pistlere iner.

KKTC’de her zaman için Girne’nin simgesi olan ve Barış Harekatı’nda büyük rol oynayan Dome Otel’de aynı suitte kaldık. Amcam rahmetli Nejat Konuk’un Kıbrıs’ın ilk Başbakanı unvanı burada itibar görmemizi fazlasıyla sağlıyor. Hemen hatırlatayım 3 yıl önceki Kıbrıs ile şimdiki Kıbrıs arasında Beş Parmak Dağları kadar fark var. İnsanlar mutlu, caddeler, sokaklar cıvıl cıvıl, kişilerin birbirlerine saygısı inanılmaz. Ne kavga var, ne dövüş. Asayiş berkemal yani. Trafik kurallarına harfiyen uyuluyor. Korna sesi yok çünkü yasak. Yaya........

© CNN Türk