Günler öncesinden onlarca kanalda haber (Reklam/tanıtım) yoktu. En az 30 gazetede miting çağrısı yoktu. Binlerce otobüs yoktu.

Ya ne vardı dün Maltepe’de? Bu ülkeden umudunu hiç kesmemiş olanlar vardı. Onlar, yüzler, binler… Namuslu gençler vardı, torunlarını koluna girmiş bastonundan güç alarak yürüyen anneanneler, babaanneler vardı. İki küçük çocuğunu omuzlarına almış genç anne babalar vardı. Hukuksuzluğu asla kabullenmeyen, bu ülkenin karanlığa gömülmesine sonuna dek karşı duran ağabeyler ablalar vardı. Mühendisi, kasiyeri, fabrika işçisi, bankacısı, tezgahtarı, kuryesi, hekimi vardı. Emeklisi, emekçisi, emeğe saygı duyanı vardı.

Trenle, metroyla, motorlarla, yürüyerek geldiler alana. Bayram öncesi bir şenlik gibi. Tek bir santimetrekare boş kalmadı. Bir şehir değil bir ülke sanki Maltepe’ye aktı.

Masal ve Poyraz’ı gördüm önce. 8-9 yaşlarında iki kardeş. Anne babaları ile Sancaktepe’den gelmişler. Kendileri döviz hazırlamış. Çiçeklerle süslemişler. Niye geldiniz diyorum Poyraz yanıt veriyor: “İmamoğlu’nu boş yere hapse attılar. Biz buraya onu hapisten kurtarmaya geldik. İmamoğlu’nu seviyoruz çünkü o ülkeyi batırmıyor” diyor. Bu yaşta bir çocuğun gündemi olmamalı bu. Ama öyle bir zaman işte.

Birini başında bere, diğerinin kalpak var. Sarıyer’den geliyormuş Kenan ve Sabri. Lise öğrencisi ikisi de. Kenan “Fransa’da lise öğrencisi protesto........

© Birgün