Garip üslubuyla çoğu zaman itici bir görüntü veren Celal Şengör, “İstanbul’dan taşınmanız gerek” deyince bir kez daha nefret objesine dönüştü. Onun için hava hoştu, dededen kalma aile servetiyle Türkiye’nin veya dünyanın dilediği yerine taşınabilirdi. Kimse İstanbul’da keyfinden yaşamıyordu, ekmek İstanbul’da olduğu için insanlar el mecbur İstanbul’da yaşıyordu. Özetle, Şengör saçmalıyordu.

Birkaç yıl önce sanat yönetmeni bir arkadaşım İstanbul’dan büyüklerinin üç nesil önce göçtüğü Sivas’a taşındı. Sivas’ta tanıdığı bir akrabası bile yoktu, sadece tenha bir köyde dededen kalma eski bir evleri vardı. Arkadaşım İstanbul’da Kadıköy’de yaşamaya devam etse ayda 50 bin lira kira ödemek zorunda kalacaktı. Ne kadar kazanırsa kazansın, parasının önemli bölümü kiraya ve İstanbul’un aşırı yüksek yaşam maliyetlerine gidecekti. Kırk yaşında ve ödüller almış bir tasarımcı olmasına rağmen bunca yıldır biriktirdiği tek para yerli bir otomobil almasına yetmişti ki, taşınmadan önce otopark maliyetleri nedeniyle onu da satmayı düşünüyordu.

Şimdi bana arada sırada mesaj atıyor ve instagramdan takip ettiğim kadarıyla hiç de fena bir dönüşüm yaşamadı. Köydeki evi eşiyle beraber elden geçirdiler. Gün boyu İstanbul’da da olduğu gibi, bilgisayar başında mesai yapıyor. Gününün çoğu yollarda harcanmadığı için, internet üzerinden yaptığı tasarımları satmaya vakit bulmaya başladı. Onların hikayesinden etkilenen Sivas kökenli iki çift daha yakın köylere taşınmış. Vakit buldukça köy kahvesine gidip, ata tohumlarıyla üretim yapmak hakkında bilgiler veriyor. Köyde çok az çocuk varmış ama çocuklar evlerinin bahçesinden çıkmıyormuş, çocuklara masal kitapları okuyorlarmış.

∗∗∗

Celal Şengör’ün bu tavsiyesini kendi de düşünen ve Anadolu’ya taşınan çok sayıda insan var. Hayat başlangıçta biraz zor olsa da, internetin her şeyi yakınlaştırdığı bir çağda uyum sanıldığı kadar imkansız değil. Arkadaşıma göre, “Buradaki köylülerin de elinden cep........

© Birgün