Dinlenmek isteyen Stuttgart insanı boş zamanlarında kendini doğanın kucağına
atar. Ne de olsa Karaormanlar, Alb tepeleri ve Rems ovası kapı komşusudur.
Ormanlarında, çayırlı yamaçlarında yürüyüşler yapılan, küçük lokantalarında
yörenin yemek ve şaraplarının zevkine varılan, doğası güzel, üzüm bağları ünlü
Rems ovası günübirlik geziler için idealdir. Yörede yaşayanlar çoğunlukla savaş
sonrası Doğu Avrupa ülkelerinden göç ettirilmiş Almanlardan oluşuyor. Piyetist ve
metodistlere buralarda çok sık rastlanıyor.

Küçük lokantanın ıhlamur ağaçları altındaki bahçesi bugün dolu. İki garson kız
koşuşturuyor. Et, balık, patates, hamur işi, soslar dolu tabaklar gidiyor masalara.
Çoğu müşteri şarap içiyor. Masaya gelen garson kız aşçıbaşının bugün özel olarak
yapmış olduğu haşlanmış sığır bifteğini öneriyor. Yanında patatesle havuç var. Biz
tabii bu tipik Avusturya yemeğini yeğliyoruz. Et ağızda dağılıyor.
Az sonra yörenin taze çileğinin yanında kaymaklı İtalyan dondurmasını kaşıklarken
kalabalık, gürültücü bir grup bahçeye giriyor, ikisi kadın. Orta yaşlı erkeklerin
ellerinde kılıflara sokulmuş tüfekler var. Yakındaki atıcılık kulübünün üyeleri
olmalı. Uzun bir masaya oturup şaraplarını ısmarlıyorlar. Yüksek sesle atılan
kahkahaların ardı arkası kesilmiyor. Biraz öfkeyle bakanlar oluyor. Keyifleri
kaçmış gibi.
Bizi buraya davet etmiş olan tanışımız yemeğin ardından: “Haydi kalkalım”, diyor.
Kahvemizi Waldenstein kalesinin........

© Aydınlık