I
“İki dinle bir söyle” ifadesinin konuşmanın önüne set çektiğini düşündüm senelerce. Hayat
mektebinden çırak çıkıp da doğaya baktıkça, dinlemenin ilişki ve iletişimdeki yaşamsal önem ve
değerini fark ettim.
Dinlemek, demir atacak geminin denize iskandil atmasıydı. Derinlik kaç kulaç…
Neyi nasıl diyeceğimizin altyapısıydı. Soru sormanın yordamı…
Dinlemenin bir diğer boyutu da söyleyenin beden dilini, mimiklerini okumaktı. Hele gözler…
Dinlemek, gözün göremediği ama beynin okuduğu 25’inci kareyi görmenin de yordamıydı.
II
Şehrin ışığını çekti gözlerine, kokusunu içine. O ışık tayflarına ayrılacaktı belleğinde, çiçekler açacaktı o
koku. Senden bir parça o, sen de ondan. Dokun dokunabildiğince… Kasap havası oynanan düğünler
de kapı önlerinde ayakkabısı konulup gidenler de doğan çocukların sevinci de sensin. Katmer bir
böreği ısırınca ağzında tel tel genleşir ya lezzet. Hayat da acısı tatlısıyla, neşesi hüznü,........

© Antalya Son Haber