Bu ülkenin bir bireyi, vatandaşı olmaktan gurur duyuyorum. Güzel ülkem, vatanım, Türkiyem; seni çok seviyorum.

Lâkin öyle uygulamalar, öyle işler yapılıyor ki insanı canından bezdiriyor. “Ulen... Size de... Sizin yapacağınız işe de...” diyorsunuz demesine de, yapılacak bir şey olmadığını görünce ister istemez askerdeki gibi seve seve (!) yapıyorsunuz.

Bilmem, başınıza geldi mi? Benim geldi. Nedense “Ulen, bu köftehorlar hep beni mi bulur, hep bana mı ceza gelir?” dedirtiyor.

İstanbul-İzmir arası yolculuğumu genelde hem kısa hem de bir nebze olsun tasarruf ederiz diye Osman Gazi Köprüsü’nü kullanıyorum. Her yolculuğumda yola çıkmadan önce muhakkak bir miktar HGS’ye yükleme yaparım.

2023 senesinde 1.000 küsur geçiş ücreti ödenmedi diye avukat aracılığıyla icra kâğıdı geldi. İtiraz ettim. Avukat hanım, “Hesap hareketlerini gönderin, tekrar kontrol edelim.” dedi. Bankadan hesap hareketlerini istedim, geldi. Gönderdim, inceleme yapıldı. “Evet, o tarihte hesabınızda yeteri kadar bakiye var. Lâkin cezayı yine ödemek zorundasınız.” denildi. Askeriyedeki usul; ben yine seve seve (!) ödedim. Avukat hanımefendiye de sormadan edemedim:

“Peki bu mağduriyetimi, iki kez ödememi kim, nasıl telafi edecek?” diye. Soruma, “Karayollarına dilekçe verecek ve iadeyi isteyeceksiniz.” cevabı geldi. Sövsen bir türlü,........

© Akasyam