Wolfgang Schorlau’nun ‘Koruyan El’ (İletişim Yayınları) isimli polisiye romanını yeni okudum. Kitabını, gerçeğe kurgu yoluyla yaklaşma çabası olarak açıklayan Schorlau Alman Devleti’ni, Neonazi NSU cinayetlerini hasır altı etmekle suçluyor bu kitabında.

NSU, Thüringen Heimatschutz isimli bir Neonazi örgütü ve bu örgüt, 1999-2007 yılları arasında dokuz göçmen ve bir polis öldürüyor, bombalamalar ve banka soygunları düzenliyor ama bu örgütün varlığı her nasılsa iki üyesinin bir karavanda ölü olarak bulunmasıyla 2011 yılında ortaya çıkıyor. Resmi makamlar, bu kişilerin intihar ettiğini duyuruyor ve bütün vakalar, eylemler, cinayetler bu kişilere yıkılıyor ve bu kişiler bireysel eylemci olarak sunuluyor ve dosya kapatılıyor.
Kitabın kapanış notunda şöyle diyor Schorlau:

“Bu kitap gerçek bir suç vakasının edebiyat yoluyla kovuşturulmasıdır. Ve korkarım ki bir devlet suçuyla ilgili bir soruşturmadır bu. NSU’nun işlediği radikal sağ terör suçlarına nasıl bulaştığına dair bütün hakikati bilmek, tıpkı diğer insanlar gibi benim için de mümkün değil. Ama artık şu kadarından eminim ki NSU’nun münferit hareket eden bir cani üçlüsünden ibaret olduğu ve bu üçlünün iki üyesinin öldüğünü, üçüncüsününse mahkumiyetinin beklediği hikâyesini anlatan resmi söylem tamamen dayanaklardan yoksundur.”

Sonuçta Schorlau, hikâyeyi dava dosyasındaki delillere sadık kalarak yeniden kuruyor ve buna göre; NSU isimli suç çetesini koruyan, kollayan ama varlıklarından habersizmiş gibi yapılan çok geniş bir ağ var ve bu ağ, devlet görevlilerinden oluşuyor.

Kitap gerçekten sarsıcı ama anlatılanlar bize hiç de yabancı değil, kitap boyunca anlatılan hemen her vakayla bizim ülkemizdeki çok sayıda uygulama arasında ister istemez paralellikler kuruyorsunuz.

Kitapta bazı sonuçlara varıyor yazar ve bunlardan ilkine göre, emniyet görevlileri delilleri karartıyorlar, kayıtları siliyorlar.

Çünkü kitap olarak da basılan "Adalet Atlası" podcast serisine........

© Agos