Kızım liseye gidiyordu. Dersleri de çok iyiydi. Bir gün bana sınıftaki bir çocuktan bahsetti. Olmadık zamanda bağırıyormuş. Sürekli elleri kolları hareket halindeymiş. Doğru okul müdürüne. Müdür karşımda eğilip bükülüyor. Çünkü okul için çok para verdim. İyi çocuk diyor. Kimseye ‘zararı yok’ diyor. Anlar mıyım? Kesin biletini dedim. ‘Oçem mi ne?’ oraya gönderdiler. Kızım, baba ben bunu mu istedim senden dese de mutluyum.

Yılların dolmuş şoförüyüm. Bir anne iki çocuk bindiler. Küçük kız yırtınıyordu. Ne ağlamak. Bastım frene, çektim el frenini. İndirdim aşağıya. Vicdanlıyımdır paralarını geri verdim. Duydum ki anne oğul yol kenarına oturup ağlamışlar. Ağlasınlar. Dolmuşta kimseyi rahatsız etmeye........

© 9 Eylül Gazetesi