Üstüm başım İzmir
Benim şehrim bir mucizedir
aşkı yedisinde, çocukluğu sekseninde düşünürsün
ve hayatı öldüğünde,
bu şehirde doğabilir ama ölemezsin
yaşamaya gelince, onun tanımı yalnızca sensin
kanın şarabidir, dizinin yarasına bak,
sekte-i kalp hasretle vuslat kardeşliğidir
vapurların telaşısın, otobüslerin uykusu
trenlerin sıcağında yoksul,
Cumhuriyet Meydanında bir uzun muhasebe
Tarihi yok, tarihi inkâr ve itiraz ve tarihi yalnızca şimdidir,
bin yıllık gözlerle doğar bu şehrin çocukları
hiç doğmamış çocuklar gibi anadan üryandırlar
ve tanrı en kuytu köşelerde arar müritlerini
o yerlere giderken cebinde ekmek ve umuda mecbur
Benim şehrim bakkala gidip eve dönmeyi unutmaktır,
uykusu kaçar, yarın telaşından değil, bugünde........© 9 Eylül Gazetesi
