Ülkede akıl sağlığını korumak gerçekten artık mümkün değil. Her gün öyle acayip şeyler oluyor ki, insanın bırakın ağzının açık kalmasını, aklını yitirmemesi mucize. Sokakta, televizyonda, mahkemede, mecliste, sosyal medyada olan bitene baktıkça “film koptu” diyorsun. Yok, bildiğin film değil bu, yönetmeni sarhoş, senaryosu yırtık, başrolü sinir krizi eşiğinde bir animasyon filmi sanki bu…

Haftalardır Türkiye cayır cayır yanıyor. Ege, Akdeniz, İç Anadolu... Yangınların önüne geçilemiyor. Sıcaklık rekorları kırılıyor, rüzgâr körükledikçe körüklüyor. Ama yangınla mücadele mi? O başka bir yangın: Kurumlar birbirine girmiş durumda. Bir taraf diğerine “niye geç müdahale ettin” diyor, öbürü “uçakları sen alacaktın” diye cevap veriyor.

Ve bazıları işi Allah’a bırakmış. Yangını söndürmekle yükümlü olanlar, ellerini açıp sosyal medyada dua paylaşımı yapıyorlar. “Allah’ım yardım et, yağmur gönder…” Allah yardım eder etmesine de… Sen 1960’lardan kalma, su sızdıran, ancak açık artırmada alınabilecek hurda uçakları yangın söndürme diye kiralarsan; yangın müdürlüğün araç alacağına o paraları faize yatırır, sonra da "kar ettik" diye göbek atarsa... Allah da “siz önce işinizi yapın” der. Boşuna dememişler: ‘İşini Allah’a havale edenin, önce Allah onun işini sorar.’

Peki bu yangınlar neden çıkıyor? İşin burası daha da trajikomik. Gazete manşetleri her gün ayrı bir facia: “Benzin bidonuyla yakalandı”, “havai fişekle yaktı”, “sigortadan para almak için evini tutuşturdu, ormanı da yaktı.” Yahu bu kadar mı insafsız olduk? Bu kadar mı nefretle,........

© 12punto