Emekçilerin ve sair dar ve orta gelirli vatandaşların gelirleri eridikçe önemli bir önlem olarak vergi adaleti kavramı havalarda uçuşmaktadır. Sosyal adalete, ya da gelir adaletine bütün kalbimle inanmakla beraber, şahsen kapitalist sistemde vergi adaletine inanmadığım gibi, burjuva hükümetlerinin bu konuda samimi bir çaba içine girebileceklerini de kesinlikle düşünemiyorum. Böylesi katı inançsızlığımın sebebi, yaşanan toplumun bir kesiminin gelirinin erimesi ve giderek derin yoksulluğa doğru sürüklenmesinin sebebi salt vergi meselesi olmadığı gibi, bu acı gidişatın durdurulmasının ve geri çevrilmesinin yolunun da vergi konusundan geçmediği yönündeki düşüncemdir. Samimi düşüncelerimi böylesi katı yargılarla ifade ettikten sonra, şimdi de konuyu sayfa hacminde kısaca tartışalım.

Değerli dostlar vergi düzenlemelerinden sorumlu erk siyasi kadro, yani hükümet olarak, hemen şunu büyük bir kesinlikle söyleyebilirim ki, hükümet de vergi yapısı da uygulanan ekonomik sistemin birer üst-yapı kurum ve uygulamaları olduğundan, hükümet sistem dinamiğinden, yani sermaye yanlılığından bağımsız hareket edemeyeceği için, vergi sisteminde bir iyileşme beklemek tam bir hayaldir, kanaatindeyim. Hemen akıllara şu iki sorunun geldiğini görür gibi oluyorum. Birincisi, nasıl oluyor da gelişmiş ekonomilerde bizden daha makul bir vergi sistemi uygulanabiliyor; ikincisi ise, eğer durum bu ise, niçin anayasalar böylesi makul hükümlerle süslenir, niçin üniversitelerde vergi adaleti gibi konular genç dimağlara zerk edilir? Tüm bunlar boş ve anlamsız görüntüler midir? Maalesef, evet! Tüm bu parıltılı hukuk hükümleri ve üniversitelerdeki faaliyetler sistemin emrinde olarak, sistemi bir miktar yumuşatarak, meşrulaştırma ve toplumsal rıza oluşturma siyasi manevralarıdır.

Bu soruların yanıtlarını sistem........

© 12punto