Dijital medya gündeminde son günlerde bir kavram öne çıkıyor, yapay zeka (AI) tarayıcıları. AI’nin medya ekosisteminin yeni arayüzüne dönüşmesi, yayıncılar için önemli bir dönüm noktası. Çünkü bugüne dek trafik büyük ölçüde Google aramaları ve sosyal medya yönlendirmeleri üzerinden sağlanıyordu. Artık okurlar çoğu zaman haber sitesine tıklamadan, tarayıcının sunduğu AI özetleriyle yetinebilecek. Bu yayıncı medya kuruluşları için daha az tıklama, daha düşük reklam geliri ve daha zayıf kullanıcı ilişkisi demek. Daha da ironik olan şu: Yıllardır içeriklerini ücretsiz kullandıran şirketler artık “AI sistemlerine lisanslı içerik satışı ve API” ile gelir edinmeyi umut ediyor. ABD’de New York Times ve birçok haber kuruluşunun OpenAI’ye açtığı davalar bu değişimin en azından ekonomik sonuçlarının ne kadar kritik olduğunun göstergesi.

Digiday’in verilerine göre Google’ın AI özetleri bazı yayıncıların yönlendirme trafiğinde %’e varan düşüş yarattı. Özellikle yaşam tarzı, sağlık ya da yemek gibi hizmet odaklı içerikler doğrudan özetleniyor. Peki, haber odaklı sitelerde neden şu anda daha az etki var? Çünkü haber hala markaya, güvene, bağlama ihtiyaç duyuyor.

Ball-Rokeach ve DeFleur’ün medya bağımlılığı teorisi, kitleler belirli bilgi sistemlerine bağımlı hale geldikçe bu sistemlerin gücünün arttığını söyler. Bugün aynısı dijital platformlar karşısında medya şirketlerinin kendisi için geçerli. Medya kuruluşları yıllardır trafik, gelir ve görünürlük bakımından Google aramalarına, sosyal medya platformlarına bağımlı. Yayıncıların bağımlı oldukları dijital ekosistem tarafından “artık gerekli görülmedikleri” bir aşamaya ulaşıldı. AI tarayıcıları, yayıncılar için aynı zamanda bağımlılık ilişkilerinin ifşası oldu. Şimdi bu bağımlılığın bedeli tahsil edilecek. Şunu da unutmamak gerek sosyal medya platformlarından gelen ziyaretçiler, arama motorlarından gelen trafik, aslında ödünç alınmış kitleydi.

NickSrnicek’in kavramsallaştırdığı........

© 12punto