Kolombiya örneği halkın güvenini kazanmadan varılacak uzlaşmanın sadece elitle arasında bir uzlaşma kalıp işlemeyeceğini gösteriyor. Latin Amerika ülkesi Kolomnbiya’da hükümetle silahlı FARC hareketi arasındaki anlaşma, halkoylamasında reddedilmişti.

Türkiye’nin PKK ile yürüttüğü silahsızlandırma ve toplumsal barış süreci, yalnızca siyasi ve askeri aktörler arasındaki müzakerelere sıkışmış bir mesele değildir. Bu sürecin başarısı, en az silahların susması kadar, toplumun sürece duyduğu güvene ve verdiği desteğe bağlıdır. Toplumsal psikoloji literatürü ve diğer örneklerle birlikte Kolombiya örneği de bize gösteriyor ki, barış yalnızca elitlerin kararlarıyla değil, halkın onay ve katılımıyla kalıcı hale gelir.
Ne var ki, toplumun desteğini kazanmak kolay değildir. Çatışmaların uzun yıllar boyunca yarattığı acı, kayıp ve travmalar, taraflara karşı kalıcı önyargılar ve güvensizlik doğurur. Bu önyargılar, barış girişimlerine yönelik kuşku ve dirençle birleştiğinde, en umut verici süreçleri bile kırılgan kılabilir.

2016’da Kolombiya hükümeti ile silahlı örgüt FARC (Kolombiya Devrimci Silahlı Güçleri) arasında imzalanan barış anlaşması, dünyanın en kapsamlı ve yenilikçi barış metinlerinden biriydi. Ancak aynı yıl yapılan halkoylamasında beklenmedik bir şekilde halk “hayır” oyu verdi. Çatışmadan doğrudan etkilenmiş kırsal bölgelerde barışa daha fazla destek varken, kentlerde yaşayan ve şiddeti yalnızca dolaylı biçimde deneyimleyen kesimlerde güvensizlik hakimdi. Bu sonuç, iki kritik noktayı ortaya koydu:
1. Toplumun farklı kesimlerinde barışa bakış açısı homojen değildir. Çatışmayı doğrudan yaşayan köylü ve kırsal topluluklar için barış, günlük yaşamı doğrudan etkileyen şiddet ve yerinden edilmenin sona ermesi anlamına geliyordu. Bu nedenle barışa daha fazla sahip çıktılar. Buna karşılık, büyük şehirlerde yaşayan ve çatışmayı daha çok medyadan izleyen kesimler için anlaşma, silahlı örgüt FARC’a fazla taviz verildiği algısıyla özdeşleşti. Dolayısıyla barışın yarattığı umut ile kaygı, toplumun farklı bölümlerinde birbirinden oldukça farklı şekillerde algılandı.
2. Anlatı ve iletişim eksikliği büyük risk yaratır. Kolombiya’da hükümet barış anlaşmasının kazanımlarını topluma anlatmakta yetersiz kalırken, muhalif aktörler güçlü ve tek sesli bir........

© yetkinreport.com