2025 yılının ikinci yarısında ülkemizin çevresindeki çatışmaların şiddetini kaybedeceği, dahası barış ikliminin hakim olacağına dair umutlarımızı 2026 yılına ertelememiz gerektiğini anlatan gelişmeler yaşıyoruz. 22 Mayıs tarihindeki makalemde “İran ile Nafile Müzakereler” başlığı altında sizlere, İran'ın nükleer programına ilişkin Washington ile Tahran arasında yürütülen müzakerelerin yokuşa sürüldüğünü aktarmıştım. Geride bıraktığımız hafta Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı'nın yönetim kuruluna üye 35 ülke ile paylaşılan İran raporu endişelerimi haklı çıkartan unsurlar içeriyor. Ancak nedense uluslararası kamuoyu sessiz kalmak bir yana mezarlıktan geçerken ıslık çalan adam rolüne büründü. Oysa Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı denetçilerinin Irak'taki her hareketleri ya da hazırladıkları rapor bundan 30 yıl önce ya bir kriz konusu oluyor ya da her an bir askeri müdahale ihtimalini gündeme taşıyordu. Ancak anlaşılan, Trump yönetimi en azından “şimdilik kaydıyla” Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı'nın son raporundaki bulguları, uygun bir zamanda kullanmak üzere buzluğa kaldırdı. Ancak yeni bir krizin fitilinin ateşlenmesi için ajansın 9 Haziran tarihinde gündeme getireceği karar taslağı dahi yeterli olacaktır. Peki bu rapor, yaz mevsimini olduğundan daha sıcak geçirmemize neden olabilecek hangi kritik unsurları içeriyor? Öncelikle İran'ın Veramin, Lavizan-Shian ve Turquzabad'daki tesislerinde gizli nükleer çalışmalar yapıldığı iddiasına yer veriliyor. Dahası, bu tesislerdeki içeriği gizlenen nükleer çalışmalarda kullanılan materyalin de “beyan edilmemiş nükleer materyal” olduğuna dikkat çekiliyor. Alarm zillerini çaldıran bir diğer husus ise İran'ın elindeki yüzde 60 zenginleştirilmiş uranyum stokunun 408,6 kilograma ulaştığının tespit edilmiş olması. Bu miktarda zenginleştirilmiş uranyuma sahip bir ülke, gerekli tetik mekanizması teknolojisini de elde........

© Yeşilgiresun