GÜL, GÜLLÜK-GÜLER: Çiçek adı olarak kullanılan GÜL sözcüğü, FARS ekininden gelmedir. Divan yazınında en çok yer alan sözcüklerdendir. Halk yazınımızda da koşmalarda, güzellemelerde baş köşeye kondurulmuştur. Karacaoğlan'ın TOMURCUK GÜL türetmesi çe­kicidir.
İsmet Zeki Eyuboğlu,TÜRK DİLİNİN ETİMOLOJİ SÖZLÜĞÜ adlı önemli yapıtında, sözcüğün dilimize yazın yoluyla geçtiği sanılıyor, demektedir. Bu yargı divan yazını için geçerlidir. Divan yazınımız, Fars yazınına öykünmedir. Dadaloğlu'nun, Karacaoglan'ın divan yazınıyla işi olamaz. Bizim atma türkülerin de, horan, karşılama, kolbastı... türküleri­nin de divan ikilikleriyle yakınlığı yoktur. Yöremizdeki GÜLE düşkünlüğü somutlaştırırsam GÜL, yazın girmeden yıllar önce göçler yoluyla FİDE, ÇELİK... olarak HORASAN topraklarından gelmiştir. Kızıllığı; keskin, etkin kokusu Çepnileri, Oğuzları, Türkmenleri ÇEKMİŞTİR. HORASAN İNCİRİ...gibi.
En az altı yüzyıllık bir yerleşim olan EYNESİ, ÇÜRÜK EYNESİ, ÇÜRÜKLÜ... köyünde gül en sevilen, olmazsa olmaz ÇİÇEKTİR. DOLGU, GARATAŞ evlerin tümü YAPILDIKTAN sonra uygun bir yanın........

© Yeşilgiresun