Yeşilgiresun'da yayımlanan, AVCILIK EKİNİ başlıklı otuz beş sayfalık yazıma bakabilir. "Edebiyat öğretmenlerinin" de yazıyı özenle, anlayarak okumasında yarar var: Yazıda Türk edebiyatından, Batı edebiyatından önemli romanlardan, öykülerden av örnekle­ri verilmektedir...
Dipçik sözcüğünün kökünden yola çıkarak da tanım yapılabilir. Fakültede dil oku­muş yazıcıların yöntemi de bu olmalı. Kök, DİP. UÇ değil. Kabaca söylersek tüfeğin ucu değil dibi... Yazar ne yazmış: "Dipçük: Dipçik, tüfeğin ucu. Görele kırsalı TÜFEĞİN UCUNA MI DİPÇÜK diyor...
Döke, duta, dolamak, dikin, dikme, dayança, dadaşukluk, daşaklık, didmek, dadanmak, direnç divildek, dozildik, duzlu gasulye, düğüncü, dövmek, döşürmek, dikmek, dilemek, dut gaynatmak, dengesek... dumanını yel parasını el alır, dedenin yediği erik torunun ağzını ek­şitir, dok ağırlanmaz, düğüne git oyna........

© Yeşilgiresun