Besbellim yaz ayıydı, hepbir Giresun'daydık.
Abim gelmiş, ben gelmişim.
Mutluluktu kod adı.
***
Akşam yemeği için ablamda olunacaktı.
Ne halt etim gündüz bilmem, azıcık geciktimdi ben. Hızlı hızlı girip apartmandan, koşar adım çaldım zili.
Açıldı kapı. Ne göreyim? Abimle eniştem, holde, ''doncak'' bekliyo?
-''Naapıyonuz yahu böyle'' diyebildimdi bitek?
Meğer onlar da az evvel gelmişler'miş. ablam yeni temizlik yapmış'mış, basmış fırçayı;
-''Dışardan gelip de pis pantolonla oturtmam sizi, çıkarın çabuk, eşofman verecem''.
***
Yani, diyeceğim şudur sevgili kardeşlerim; herşeyin bi açıklaması vardır hayatta. Afallamaya gerek yoktur.
Evin girişinde iki tane baksırlı adam varsa? Hem de biri abin, biri eniştense?
Gayet normaldir.
***
Salt ablam mı? Hayır!
Temizlik hastalığı çok kişide görülür maalesef. Doğdum doğalı, böyle nice insan tanıdım. Oturamaz, kalkamaz, el süremez, dokunamaz...
İyi de eskiden, haftada sadece bi kez yıkanılıyordu ama?
Pazar günleri. Evet evet, banyo........

© Yeşilgiresun