Ne mutlu, doğalgaz faturaları yüzünden tımarhanelik olmadan kış bitti. Kendimce Mart ayının son köşe yazısına oturdum işte, önümüz Nisan'dır...
Havaya, suya, toprağa cemre düşürenimize, bahara eriştirenimize şükürler olsun.
Hem... Benim yüreğime cemre düşürenim de var üstelik. Hoş gelmiş ömrüme.
Eksik olmasın.
Hiç gitmesin inşallah.
***
Şimdilerde Nisan oldu mu yaz geliyo hemen, o vakitler Temmuz'un sonuna doğru anca ısınırdı havalar Giresun'da. Pencereler açık uyunamaz, gündüz plajda rüzgardan gazete okunamaz, geceleyin sahile hırkasız inilemez...
Nerdeyse 40 sene evvel idi. Yine ilkbahar. Mayıs'ın ilk haftası. Babamı yeni vermişiz toprağa. Ben diyim üç gün olmuş, siz deyin beş... Konuklar gelse de kalabalık olsa evimiz duygusunun, artık kimseyi görmek istememeye dönüştüğü zaman dilimi işte... Bilen bilir.
Üç gün de beş gün de demeyin, vazgeçtim. En iyisi, hiç bişi demeyin. Babası ölmüş tüm çocuklar, "Babam geri gelir, ne........

© Yeşilgiresun