Kar yağıyordu ve şehir güzelleşiyordu. Kar yağıyordu ve kalpler birbirine bağlanıyordu. Kar yağıyordu ve insanlar masumlaşıyordu.
Bir kumsala ne kadar yakışıyorsa, 'Seni seviyorum.' yazmak ve kalpler çizmek, kara ondan da çok yakışıyordu.
Kalpten kalbe yollanan birer mektuptu, kar taneleri. Huzurun bir diğer adıydı, kar taneleri. Sevginin kanat takmış haliydi, kar taneleri. Yüzlerde oluşan mutluluk tablolarıydı, kar taneleri.
Bembeyaz sayfalarıydı bir defterin, kar taneleri. Sözleri mühürleyen, noktaydı, virgüldü, ünlemdi, kar taneleri.
Fotoğraflardaki neşenin, sevincin sebebiydi, kar taneleri. Gülüşlerdeki coşkunun, hazzın nedeniydi, kar taneleri.
Masumiyetin bir diğer adıydı, kar taneleri. Şefkatin, merhametin göstergesiydi, kar taneleri.
Bedavaydı kar taneleri, hediyeydi, armağandı. Kıymetliydi kar taneleri, değerliydi, eşsizdi. Narindi kar taneleri, zarifti, benzersizdi.
Adı konulmamış bir barışın mümessiliydi, kar taneleri. Kardan adamların yaralamayan, öldürmeyen mermileriydi, kar........

© Yeşilgiresun