Bu köşede, 15 Ekim 2024 tarihinde plansız planın yoksullaştıracağı dile getirilmişti. Bir hafta önce söylenenleri biraz daha somutlaştıralım ve 2024-2028 yıllarını kapsayan 12. Kalkınma Planını incelemeyi sürdürelim. Planın, istihdam ve işsizlik sorununun çözümüne ilişkin saptama ve öngörülerine bakalım.
Ama öncesinde planının durum tespiti yapması gerektiğini, geleceğe yönelik bir öngörü ve değerlendirmeyi içermesi gerektiğini anımsatmalıyım. Plan, rota belirlenmesi demektir. Gideceği yönü bilmeyen kaptan, gemisini hedefine ulaştıramaz. Yani, her şeyden önce planın bir amacı olmalıdır. Plan, bir örgütte akılcılığı ve disiplini sağlar. Yaşamın akışına ve gelişmelere bağlı olarak plan hedefinde düzeltme ve değişiklik olabilir. Ama belirli aralıklarla ve düzenli olarak sapmaların nedenleri araştırılmalıdır. Sapmaların iç ve dış nedenleri incelenerek ortaya konulmalıdır. Planlar, politika demeti olmanın ötesinde belirlenen hedeflere ulaşılabilmesi için kim, ne, neden, niçin, nasıl ve nerede sorularının yanıtlarını vermelidir. Planlamanın başarısının ölçülebilmesi için dönem başında kontrol standartları da belirlenmelidir. Bu standartlara uygunluk yönünden sürekli olarak ölçüm ve denetim yapılmalıdır. Peki, 12. Kalkınma Planı, bu ilkelere ve yöntemlere bağlı mıdır?
***
12. Kalkınma Planı, açıklanan ilkeler ve yöntemler açısından ne durumda olduğunu saptamak gereklidir: Büyüme hedefi konulmuş ama bu hedefe ulaşmak için akılcılığı ve disiplini öne çıkartacak düzenlemeleri içermemektedir. Hatta 1990 tarihini işaret ederek serbestleşme yaklaşımının bu tarihten itibaren güçlendiği belirtilerek liberal politikaların........

© Yeşilgiresun