Dört yaşındaydım. Boynuma “Only God can judge me” dövmesi yaptırmaya karar verdim. Annem müdahil oldu. Beni, ‘Ölülerle deliler fikir değiştirmez.’ cümlesiyle vazgeçirdi. Oysaki aşırı emindim. Kim böylesi anlamlı bir dövmeden pişman olabilirdi ki? Ama o bana; “Bak kızım, insanların fikirleri değişebilir, hatta değişir! Bazı kararların geri dönüşü yoktur. Mesela dövme. Ne ölüsün, ne deli. Gözünün çapagını yiyem yapma!” dedi. (O tarihte Varto’da yaşıyorduk ve bu tarz konuşuyorduk.) Kadın olgun, görmüş geçirmiş ve tecrübeli birine benziyordu. İkna oldum. Yaptırmadım. “Tamam.” dedim. Zamanımızda sildirme çıktı. Ama bu boşanmak için evlenmek gibi. ‘En kötü sildiririm.’ diyorsan neden yaptırıyorsun, tükenmez kalemle yaz, zamanla kendiliğinden çıksın.

İnsanoğlu çok ilginç bir varlık. Yaşadığım örneklerle anlatayım. Bayıldığım, sevdiğim, takdir ettiğim bir insan, iki hareket yapıyor, diyorum ki; “Allah’ım ben bu yaratığı nasıl hayatıma........

© Yeniçağ