“İflas” kelimesini duyduğumda, aklıma ticarethaneler geliyor. Kepenkler inmiş, borçlar ödenememiş, banka hesapları eksiye düşmüş. Evet, bu bir iflastır… (Etmişliğim de var.) Ama bir de gerçek iflas vardır. Ki bu vicdanın iflasıdır.

Çünkü para yeniden kazanılabilir; malını yitiren, yerine koyabilir. Ama güvenini, itibarını, vicdanını kaybeden… İşte o, gerçekten iflas etmiştir.

Bankadaki rakamları kimse görmez ama davranışlarımız, sözlerimiz, seçimlerimiz…
Onlar çevremizde iz bırakır. Sahip olduğumuz maddiyat bizi daha değerli yapmaz. Hatta maddiyatımızı davranışlarımız daha anlamlı gösterebilir.

Trafikte yol vermemek, iş yerinde adaletsiz davranmak, alışverişte kusuru gizlemek… Küçük........

© Yeniçağ