Bir olay veya davranış karşısında, kişinin kendi çıkarına ve duygusal bağlarına göre farklı tutumlar sergilemesi çifte standarttır. Birey işine geldiğinde adalet savunucusu, işine gelmediğinde ise görmezden gelen olur.

Başkalarına sert eleştiriler yöneltirken, kendini mazur görmek çifte standardın kralıdır. Birine yapılınca kötü olan bir tavır, başkasına yapılınca neden kabul edilebilinir. Sana bir türlü, başkasına bir türlüdür. El iyisi gibi. Nefret ediyorum bu ikirciklilikten.

Çifte standart, yalnızca bireysel ilişkilerde değil, iş yerinde, siyasette, hukukun uygulanışında, hatta aile içinde bile hep karşımızda. Mesela bir yönetici, sevdiği çalışan hata yaptığında hoşgörülü davranırken, aynı hatayı yapan diğer bir çalışanı sert şekilde cezalandırabilir. Bir ailede erkek çocuğa daha fazla özgürlük tanınırken,........

© Yeniçağ