Ömür yaşıyoruz. Yeri geldiğinde çevremize, yeri geldiğinde sadece kendimize faydalı oluyoruz. Bazense hiçbir işe yaramıyoruz. Dönem dönem tavrımız, yaşam biçimimiz değişiyor. Hareketli, aktif, işe yarar davranabilirken, vurdumduymaz şekilde yuvarlanıp gittiğimiz de oluyor.

Yaşama, varlığımla değer katabilmeyi umut ediyorum. Umutlanmak güzel şey, boşa umutlanmaksa acı verici. Allah umut ettiklerimizi gerçeğe dönüştürmeyi nasip etsin. İçine doğduğumuz hayata değer katabilelim.

Her zaman çevreme faydalı olabilme taraftarıyım. Samimi bir şekilde. Samimiyet diğer duyguların aksine gözle görülür ve anlaşılır. Elimden geleni samimiyetle yapar, ardıma koymam.

Aslında boş beleş vakit geçirmek için bir sürü sebebim var. Yorgunluklarım, bıkmışlıklarım, heyecanımı kaybetmişliklerim. Ama ne zaman böyle hissetsem silkelenip etrafıma bakıyor ve yapabilecek bir şeyler bulmaya çalışıyorum. İnsan sadece........

© Yeniçağ