Demokrasilerde hükümet etmek için ülkenin problemlerine çözüm öneren siyasi partiler projelerini parti programları şeklinde seçmene sunarlar. Normal şartlarda seçmen parti programları ile ülkenin o zamanki ihtiyaçlarını karşılaştırır ve uygun gördüğünü seçer. Böylece hükümetler değişir. Bu şekilde ülke, yönetimi yenileyerek yoluna devam eder. Bunun sonu yoktur. Hükümetler duruma göre sağdan sola oradan koalisyonlara geçebilir, sağlıklı olan budur. Demokrasilerde temel düstur ihtiyaç hasıl oldukça hükümeti değiştirebilmektir.

Projelerin süreçleri de benzer şekilde işler. Onlar da bazen değişik nedenlerle düzeltilmek ve yeniden gözden geçirilmek durumunda kalırlar. Yenilemeler her aşamada olabilir. Değişen ihtiyaçlar, karşılaşılan sorunlar ve üst yönetimlerin aldığı yeni kararlar mevcut yapıyı yenilemek için sebeplerdir; ama sebep ne olursa olsun yenilikler bir tıkanma, ilerleyememe durumunda yapılırlar.

Devlet imkanlarını eline geçiren ve hükümet etmek için proje ortaya koymak ve yürütmenin üzerinde birçok imkâna sahip olan partiler ağırlıkla kişisel ihtiraslar nedeniyle makamları bırakmak konusunda isteksiz davranıyorlar ve güçlerini çoğu zaman bu açıdan uygunsuz kullanıyorlar. Esasen devasa devlet imkanlarını parti ve makamlarını korumak için kullanmak ahlaki bir meseledir; bu yola meyleden iktidarlar ülkeleri için büyük sorunlara sebep olurlar.

Siyasi hayatımızda devlet imkanlarıyla siyasi manevralar yapılması sürpriz değil ama giderek daha kanıksanır oldu. Artık devleti yönetenler herhangi bir şekilde tutarlılık kaygısı taşımıyorlar.

Son olarak iktidar partisi AKP'nin kongresi,........

© Yeniçağ