İlk bakışta evden iş yapmak düşüncesi tüm çalışanlar için kulağa hoş gelecektir. İşyerinin disiplini dışında çıkmak, her gün işe gitmek ve eve dönmek için yol yapmamak, ev konforunda kalmak elbette cazip. Koronavirüs ile hayatımıza giren “evden çalışma” kavramı salgının bitmesi ile kaybolup gitmedi. Salgın döneminde olduğu kadar yoğun tercih edilmese de kalıcı olmayı başardı.

Çalışma yeri ve araçlarındaki değişiklikler tarihin her döneminde önemli sosyolojik etkilere yol açmıştır. Tarlada açık havada çalışan köylü, sanayileşmeyle beraber kendini fabrikanın dört duvarı arasında vardiyaya mahkum bulurken, kalan zamanını şehrin varoşlarında harcadı. Yaşadığı yer, yaptığı iş değişirken; duygu ve düşünceleri de değişti. Bir evden bir kişi çalışıyorken 20 inci yüzyılda kadınlar da çalışma hayatına aktif olarak katılmaya başladılar. Eşlerin çalışması doğal olarak aile düzenini de değiştirdi, yetişen çocukların hayata bakışlarını da.

Şimdilerde ise evden çalışmaya başlıyoruz. Peki evden çalışmayı mı işyerinden çalışmayı mı istiyoruz? İşverenler için konu sadece işyeri maliyetlerinin düşmesi ve yol, yemek masraflarının kalkması olarak ele alınabilir mi? Tercih yapmadan önce konunun birçok boyutunu göz önünde bulundurmakta yarar bulunmaktadır.

Evden çalışırken sahte sigortalı olma tehlikesi var mı?

Her ne kadar hizmet akdinin unsurları arasında “işyerinde çalışmak” bulunmasa da evden çalışma nedeniyle sigortalı bildirim yapılması durumunda sahte sigortalılık şüphesi ile karşı karşıya gelinmesi mümkün. Hizmet akdinde, işçi; işverenin emir ve talimatı altında belirlenen sürede işini yapar ve karşılığında ücretini alır. Hizmet akdi bu noktada işçinin işi nerede yaptığı ile ilgilenmez. Ancak sahte sigortalılığın geldiği nokta; Sosyal........

© Yeniçağ