Bir ülkede bir bina yıkıldığında sadece beton değil, hafıza da çöker.
Gebze’de yıkılan bina tüm ülkenin ortak üzüntüsü oldu.
Yedi katlıydı.
Yani bir insan ömründen uzun bir “yüksekliği” vardı.

O binanın enkazından Bilir ailesinin notu çıktı:
“İyi ki doğdun ortancamız.”
Bir anne eliyle yazılmıştı muhtemelen. Belki aceleyle, belki de kahkahanın en tatlı anında...
O kağıt, şimdi bir ülkenin vicdanına yapışmış durumda.

Herkes kendini onların yerine koydu ve gelecek güzel haberleri bekledi.
Herkes o enkazı yaşadı. Yeri geldi Dilara oldu, yeri geldi baba...
O binada yaşayan 5 kişilik aileden 4’ü yok artık.
Anne, baba, Nisa ve Muhammed Emir...
Yalnızca Dilara kaldı. Hayatta ama paramparça.
Bir insanın, bir günde çocukluğunu, anne kokusunu, evini ve güven duygusunu kaybetmesi ne demek, kim anlatabilir?

Bizim ülkemizde ölüm artık adres........

© Yeniçağ