Dil bayramı! Dilimiz öyle köreltildi ki, hangi dilin bayramı diye sormak gerekiyor.

Üstelik iki dil bayramı kutlanıyor. Biri Karamanoğlu Mehmet Bey’in 748 yıl önce 13 Mayıs 1277 günü “Şimden gerü hiç kimesne kapuda ve dîvânda ve mecâlis ve seyrânda Türkî dilinden gayrı dil söylemeyeler.” buyurduğu iddia edilen gün, diğer bayram ise 1932’de düzenlenen Birinci Türk Dil Kurultayı’nın açılış günü olan 26 Eylül.

İki bayramı da kutlayacak hâlimiz yok... Çünkü “Türkçe” yok!

Türkçemize dair sık yazıyorum. Mektuplar da geliyor. Bir mektubu noktasına virgülüne dokunmadan veriyorum:

“Sayın Arslan Bey;

Yeniçağ’daki yazılarınızı yıllardan beri, ilgiyle ve beğenerek okuyorum. Sizi, okul arkadaş sohbetlerinden az da olsa tanıyorum.

65 yaşında, (sizin gibi) Dil Tarih (Sinoloji-1986) mezunu, ayrıca anne tarafından da hemşehrinizim. (Çekerek, Kadışehri) Ankara’da ikamet ediyorum.

25.04.2025 tarihli Yeniçağ Gazetesi’ndeki, “Türkçe Nasıl Kurtulur?” başlıklı yazınıza istinaden, bu satırları yazma gereği hissettim.

Hepsi sizlerin de yakınen bildiği şeyler. Amacım sizinle biraz “dertleşmek.”

Son 20-25 yılda hızlı bir şekilde günlük hayatımıza giren internet, Türkçe’mizi içinden çıkılması zor bir sürece sürükledi malumunuz.

Bir dile elbette yabancı dillerden kelimeler girebilir, bunun önüne geçmek dünyadan ayrışmak anlamına gelir. Ancak bu kelimeler mevcut dilin kurallarına uydurulmak zorundadır. Günümüzde ülkemizde üzüntüyle gözlemlediğimiz, yabancı kelimenin o dildeki yazılış ve söyleniş biçimiyle yazılması ve kullanılması dilimize yapılan en büyük ihanettir.

İşin en acı tarafı da, basın yayında kullanılan dil... Örneğin; lansman, medya, start almak, tonmayster, kampüs, check in, check out, final four, start almak, scout, Ankamall, eNTiVi, TiVi 8, BiBi,(C)Si, slim fit, dron, drift, double, auoto, wash, hair design, show room...v.b. bir çok kelime İngilizce........

© Yeniçağ