AKP’nin kamuoyuna sunduğu yeni yargı paketi, içeriğiyle değil dışladıklarıyla daha çok konuşulmayı hak ediyor. Zira bu paket, hukuk diliyle çizilmiş bir iyileştirme kurgusunu sunarken, en temel insani meselelerden biri olan hasta tutsakları bilinçli bir tercihle görmezden geliyor. Hukuk, eğer adaletin dili olacaksa; önce ahlâkın sesi olmalıdır. Oysa burada olan şey, hukukun devletin iktidar aygıtına hizmet eden yüzünün bir kez daha perçinlenmesidir.

Devletin kendi “hukukunu” geliştirirken toplumun ahlaki vicdanını dışarıda bırakması yeni değil. Ancak bu durum, artık daha çıplak bir hâl aldı. Ahlâk, toplumun kurumsal hafızasıdır; bizatihi politik olanın gelenekleşmiş biçimidir. Hasta tutsakları kapsam dışında tutan bir yargı paketi ise, ahlâkı açıkça siyasetin dışında tutmakta, hatta onu bilinçli olarak bastırmaktadır. Bu sadece hukuki değil, derin bir politik meseledir.

AKP’nin yargı reformu açıklaması, barış ve çözüm perspektifinden tamamen kopuk biçimde sunuldu. Oysa aynı liderin geçmişte barış süreci için attığı adımlar, PKK’nin 2013’teki silah bırakma çağrısını karşılama konusundaki rolü hâlâ hafızalardadır. Bugün ise, hasta tutsaklar gibi insani krizlerin çözümüne........

© Yeni Yaşam