Barış süreçleri aynı zamanda belirsizliğin de yaşandığı dönemlerdir. Yaşadığımız dönemin kaotik niteliğiyle sürecin nasıl ilerleyeceği veya sonuçlanacağına dair belirsizlik birçok iktidarcı anlayışın, siyasal toplumsal güç odaklarının, varlığını savaş üzerinde devam eden kesimlerin, sürekli öteki üzerinde kendini inşaa eden kesimlerce süreç değerlendirilir.

Yüzyıldır devam eden resmi ideoloji, bu topraklarda meydana gelebilecek barış iklimini kendi sınıfsal, grupsal çıkarlarına uygun görmezler. Dolayısıyla bu süreci kendi lehine çevirmek için her türlü yola başvururlar. Sistemsel değişim sorunlarına bütünlüklü bakmayan, parti ya da grup çıkarlarını esas alan, eleştirisi klasik resmi muhalefet etmeyi geçmeyen kesimler barış sürecini istemezler. İstemedikleri gibi yaşanan sürecin ülkenin hayrına olmadığına dair olmadık fikirler beyan ederler. Halbuki mevcut sorunlara neden olan resmi ideolojinin güçlü bir eleştirisi, aynı zamanda bir ahlak ve adalet sorunudur. Sorun yaratan zihniyetin yeniden tanımlanması, değişim ve dönüşümün ilk adımını oluşturur. Bu yönü ile demokratik toplum sosyalizmi mevcut kaos aralığı denen sürece toplumsal bir paradigma ile müdahale etmek anlamına gelir.

Demokratik toplum sosyalizmi, halkların kendi kendini yönetebileceği, devlet ve hiyerarşiden arınmış, eşitlikçi, katılımcı, kadın özgürlükçü bir toplum modelini önerir. Bu toplum modelinde iktidarcı, tekçi, merkeziyetçi anlayışa yer yoktur. Benzer şekilde, Alevilik, tarihsel olarak merkezi otoritelere karşı duran, özgürlük temelli, eşitlikçi ve komünü esas alan bir yaşam biçimini kabul eder. Aleviliğin toplumsal yapısı, demokratik toplum sosyalizminin ahlaki-politik toplum tahayyülü ile örtüşmektedir. Burada esas alınan........

© Yeni Yaşam