AKP’nin uzun vadeli stratejik plan yapma imkânı yok. Ekonomik krizin ne zaman aşılacağını bilmiyor. Üçüncü Dünya Savaşı’nın nasıl bir seyir alacağını kestiremiyor. Seçimi nasıl kazanabileceğini ise tahmin bile edemiyor. O nedenle onun taktik planı “zaman kazanmak.” Eğer iç ve dış gelişmelerde önünü görebilirse, ona göre bir stratejik plan yapmak.

O nedenle TBMM Komisyonunu hem kurdu hem de bu komisyonu zaman kazanma taktiğinin aracına dönüştürdü. Komisyonun çalışma “zamanını” da zaman kazanma taktiği gereği Aralık sonundan şubat sonuna uzattı. Eğer kendisi masayı devirmezse, daha da öte uzatmasına şaşırmamak gerekir.

Böylece Dem Parti’yle CHP arasında, zaten yapılması Erdoğan açısından da zorunlu olan erken seçimin, en azından şubat ayından önce bir tarihte yapılması için bir anlaşmayı da imkânsız kıldı. Komisyonda müzakereler sürdükçe Dem Partinin bu müzakereleri kesecek bir erken seçim taktiğini benimsemesi düşünülemez. “Zaman kazanma” taktiğinin en önemli hedefi, Erdoğan’ın kaybedeceği açık olan seçimleri mümkün olduğu kadar uzak bir zamana ertelemek. Bu mümkün olmayacaksa, “seçimli otokrasiden açık diktatörlüğe” geçişin şartlarını yaratmak için zaman kazanmak.

Bu amaçla Komisyonun kurulmasıyla eş zamanlı olarak CHP’ye karşı darbe sürecini başlattı. Bu taktik gerçekten şapka çıkartılacak bir taktikti. Eğer CHP’ye karşı darbe çözüm süreci öncesinde, Başkan Apo’ya karşı tecrit devam ederken, Medya Savunma alanlarındaki savaş HPG’nin yeni savaş taktikleriyle TSK’yı zorlarken, Dem Partiye karşı kayyum saldırıları, tutuklamalar tırmanırken, bunlara karşı Kürt halkı ülke içinde ve dünya ölçüsünde ayaktayken başlatılsaydı, “kent uzlaşısıyla” başlayan CHP-Dem Parti seçim ittifakı “sokak ittifakına” bir anda dönüşebilirdi. AKP Komisyon’da Dem Partiyle müzakereden çok Dem Partiyi oyalayarak “bloke etmeyi” esas aldı. Aynı zamanda CHP’yi Komisyondan ayrılmaya, CHP içindeki aşırı ulusalcılarla birlikte zorladı. Muhalefetin kendisine karşı söz planında değil, eylemli olarak birleşmesini önledi.

Bu taktiğin en önemli sonucu, ekonomik krizin yükü altında mahvolan kitlelerin tüm muhalif partiler tarafından desteklenen topyekûn mücadelesinin yerini CHP’nin darbeye karşı mitinglerinin alması oldu. Bu da şapka çıkartılacak bir AKP vari........

© Yeni Yaşam