İmralı’dan yapılacak çağrı, hem PKK’ye hem de devlete yapılacak. İktidar çağrıya nasıl cevap verecek bilmiyoruz. Ama PKK sözcüleri ve Kürt kamuoyunun kesin eğilimi, İmralı’dan gelecek olan çağrıya uymak yönünde. Anlaşmazlık iktidarla PKK arasında.

Anlaşmazlık varolan durumun tanımıyla ilgili, genel olarak keskin bir yaklaşım farklılığı. İktidar yaşanan çatışmaları “terör” olarak niteliyor, PKK ise bunun “savaş” olduğunu belirtiyor. Ancak şu anda bu tanımlama farkı, sürmekte olan fiili müzakere bakımından belirleyici değil. Belirleyici olan anlaşmazlık “çatışmaların sona ermesi ile demokrasi arasındaki bağla” ilgili.

Çatışmaların sona ermesinde, PKK ile iktidar arasında bir anlaşmazlık yok. Anlaşmazlık iktidarın “demokratikleşme olmadan” PKK’nin tek taraflı olarak “silahsızlanmasını” istemesiyle ilgili. PKK buna karşılık “demokratikleşme olmadan” silahsızlanmaya itiraz ediyor.

Güncel tartışmanın özü budur.

PKK sözcüleri ve başta Öcalan, “İllegal PKK’nin ve gerilla savaşının sonuç olduğunu, sebebin 12 Eylül faşist darbesinin Anayasayla dayatılan ve 15 Temmuz darbesi sonrası var olan mevcut anti-demokratik rejim olduğunu” belirtiyorlar. Silahlı mücadeleye yönelmelerinin amacını “Kürt sorununda köklü çözümü” devlete silah zoruyla kabul ettirmek olmadığını kuvvetle vurguluyorlar. Silaha “Kürt sorununda köklü çözüm” amacıyla barışçı, silahsız, legal ve parlamenter yoldan mücadele imkanlarının mevcut rejim tarafından imkansız kılındığı için başvurduklarını söylüyorlar. Bu imkan tanındığı, yani ülke demokratikleştiği zaman, silahları bırakacaklarını açıklıyorlar. Böylece “barış ile demokratikleşme arasında” kesin bir bağ kuruyorlar.

İktidar 12 Eylül darbesini mahkum etmiştir fakat, işte bu bağın kurulmasına şiddetle karşı çıkıyor.

PKK dışındaki pek çok çevre, örneğin geçtiğimiz gün bir TV kanalında konuşan Deva Partisi Başkanı Babacan gibi siyasi aktörler, “çatışmanın sebebini demokratikleşme yoluyla kaldırmaktan” yanadır. Öyle görünüyor ki, PKK silahsızlanmayı ve çatışmalara son vermeyi........

© Yeni Yaşam