Yasaların, gücü elinde tutana göre işlediği; devlet yönetiminin, bürokrasinin beceriksiz ve liyakatsiz ellere geçtiği, kaidelerin, devlet yönetme geleneğinin ve teamüllerinin ortadan kalktığı, yasama, yürütme ve denetleme gibi güçlerin ayrılığı ilkesinin işlemediği, tüm gücün birinin ya da birilerinin eline geçtiği, çürüyen ve zayıflayan devlet yönetimlerini tarif etmek için “kabile devleti” tabiri sıkça kullanılır Türkçede. Özellikle Kemalist devlet kadrosu ve periferisi bu deyimi kullanmayı çok sever. Tamamen bir kurgudan tarih anlayışının icadı 16 Türk devleti kurmuş olmanın övüncünü de katarak devlet yönetiminde ortaya çıkan herhangi bir zaaf durumunda bu deyim otomatik olarak kullanıma girer. Türk devletinin güçlü ve kadim bir gelenek üzerine kurulu olduğu hatırlatılır ve “Türk devletini bir kabile devletine dönüştüremezsiniz” vurgusu ve uyarısı yapılır. Uzun yıllardır iktidarı kaybetmiş Kemalist devletçi seküler milliyetçilik, dinci muhafazakar milliyetçileri aşağılamak için de bu deyimi sık sık kullanır.

Oysa aşağıladıkları kabile yönetimleri, tarihsel süreç içerisinde bugünkü ulus devletlerden çok daha demokratik, katılımcı, çoğulcu, adil ve şeffaftırlar. Hele hele Kemalist diktatörlük yönetiminden çok çok daha demokratik ve katılımcı bir anlayışa sahiptirler. Bugünkü çürümenin, yozlaşmanın, hırsızlığın, talancılığın, yağmacılığın hakim olduğu devlet sisteminin, hükümet etme biçiminin ve buna rıza gösteren, onay veren, ortak olan toplumsal yapının bu iktidarla ortaya çıktığı yanılgısından kurtulamamak, bu........

© Yeni Yaşam