Raa/Reya Heqi-Alevilik; varoluş zemini, çoklu etkenler, nedenler ve sonuçlarla karakterize olmuş, yaşanmış ve yaşanmakta olan tarihsel-toplumsal bir varoluş biçimini ifade etmektedir. Tarihsel serüveni ve yürüyüşü boyunca kervandan kopan ve katılan bileşenleri ve sürekleriyle bir hakikat arayışıdır, bir varoluş mücadelesi ve direniş çizgisidir.

Rızasız-nefsanî yolun, varlığın/varoluşun bütünlüklü ve simbiyotik hakikatini inkâr ederek parçalı biçimde tarif eden, nesneleştiren, kadını düşürmekle başlayıp insanlığı düşüren, kullaştıran, kendi mecrasında evrilip çağımızda bir bütün olarak biyosferi tüketme noktasına gelen zihniyet ve edimleri karşısında;

Evreni aynı Öz’den doğarak var olan simbiyotik ilişkiler ve oluşlar bütünü olarak kavrayıp açıklar. İnsanı; alemler-boyutlar biçiminde açıkladığı bu oluşlar bütününün bilen, el ile işleyip dil ile söyleyen “bileşkesi-tecellisi” ve cümle varlığa karşı efendi değil, sorumlu olan ve bu bağlamda Sırat-ı Mizan’dan geçerek, yani vicdan terazisinde aklanması zorunlu olan formu biçiminde tarif eder. Bu vicdanın tecelli ölçüleri ise Yol’un Rızalık-Razılık üzerine kurulu temel ilkeleridir.

Rızasız yolun zihniyet ve edimleriyle Kadını-Anayı düşürme üzerine temellendirdiği kendini varediş biçimleri karşısında; Varoluşun kaynağı olan ilk Öz’ün zahir-kâinat boyutunu hakikatin dişil boyutu ve kendini varediş biçimi olarak kavrayıp açıklar. Bu bağlamda; Rıza ve İkrar üzerine kurulu biçimdeki varoluş ve işleyiş yasaları olan “Yol” Ana ile kurulmuş, kitab-ı kâinat yani evrene içerili tüm bilgi de Ana ile........

© Yeni Yaşam