Yazının başlığı sadece siyasi bir söylem değil, aynı zamanda toplumların varlığını sürdürmesini sağlayan temel bir felsefedir. Barış, yalnızca çatışma ve savaşın yokluğu demek değildir; gerçek barış, bireylerin ve grupların haklarına saygı duyulduğu, eşit muamele gördüğü ve hukukun üstünlüğünün hâkim olduğu bir ortamda yeşerir. Adalet ise bu ortamın en temel yapı taşıdır.

Adaletin olmadığı bir yerde, haksızlıklar ve eşitsizlikler derinleşir. Bu durum, mağduriyet duygusunu körükler ve toplumun farklı kesimleri arasında güveni zedeler. Hukukun keyfi uygulanması, hesap verilebilirliğin olmaması bireylerin devlete ve düzene olan inancını sarsar. Bir kişinin hakkı yenildiğinde, tüm toplumun adalet duygusu yaralanır ve bu yara, zamanla toplumsal huzursuzluğa dönüşür.

Tarih, bize adaletsizliğin uzun vadede kalıcı bir barış getiremeyeceğini defalarca göstermiştir. Baskı, sömürü ve ayrımcılık üzerine kurulu düzenler, görünüşte sakin olsa bile, yüzeyin altında biriken hoşnutsuzlukla doludur. Bu birikim, er ya da geç patlak vererek barışı yıkar ve daha büyük çatışmalara yol açar. Gerçek barış, geçici bir sükûnetten öte, toplumsal vicdanın rahat olduğu, herkesin kendini........

© Yeni Yaşam