19 Mart’ta İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu, ilçe belediye başkanları ve çok sayıda kişinin iki temel gerekçeyle gözaltına alınması Türkiye siyasetini ve ekonomisini derin bir türbülansa soktu.

19 Mart’ta startı verilen operasyon, çok sayıda amacı olan bir plana sahipti. İktidarın önümüzdeki seçimde en güçlü adayını bertaraf etmek istemesi planın temel amacıydı. Fakat bu temel amacın gerçekleşmesi için bütünleyici hedeflere ihtiyaç vardı. Bu bütünleyici hedeflerin merkezinde DEM Parti ile muhalefet arasında uzun süredir devam eden ortak zeminlerde buluşma gerçekliği vardı. Barış ve Demokratik Toplum Süreci’nden önceki dönemde çoğunlukla seçim sandıklarda ortaya çıkan ortak zeminlerde buluşmalar, iktidara karşı başarılar kazanmıştı. Sürecin başlamasıyla birlikte her ne kadar iktidar CHP’nin sürece mesafe almasını beklese ve istese de hem CHP yönetiminin ana hatlarıyla pozitif tutum alması hem de DEM Parti’nin erken dönemlerden itibaren CHP’yi ve geniş muhalefeti sürecin içerisinde tutması iktidarın beklentisi ve isteğini sekteye uğratmıştı.

19 Mart olayıyla birlikte iktidar yeni bir hamle yaptı. Operasyonun ayrıntıları ortaya çıktığında iki farklı hedef belirgin şekilde kendisini gösterdi. Birincisi DEM Parti ile muhalefet arasına kama sokarak bir süredir inşa edilen ortak zeminleri ortadan kaldırmaktı. Bu hedef daha kısa süreli siyasi sonuçlar üzerinde duran, seçim endeksli düşünen Saray çevresine aitti. Buna göre DEM Parti ile muhalefet arasında makas açılacak, muhalefete kazandıran denklem bozulacak, DEM Parti de sonuç tayin edici gücünü yitirecekti. Nitekim gerek........

© Yeni Yaşam