HDK’yi kriminalize etmeye yönelik operasyonun üzerinden on gün bile geçmemişken, Öcalan tarafından beklenen çağrı yapıldı. Devlet bir tarafta İmralı’da 26 yıldır hapis tutulan Öcalan ile görüşmeler yapıyor, silahların bırakılmasına yönelik çağrı beklentisi yaratıyor, diğer yanda HDK’yi Öcalan ve PKK ile ilişkilendirip, yasadışı göstermek istiyor.

Elbette ne yaptığını bilmeyen bir devlet tutumu değil bu! Halkların barış ve demokratikleşme mücadelesini boğma çabasıdır bu hukuksuzluk.

Dolayısıyla 30 kişinin tutuklandığı HDK operasyonundaki hukuksuzluğu yazmak ve konuşmaya devam etmek gerek…

Şafak vakti, şehir henüz uykudayken, İstanbul başta olmak üzere on kentin sokakları polis araçlarıyla hareketlenmişti. Sabahın ilk ışıklarıyla, çoğunluğu kadınlardan oluşan; yazarlar, gazeteciler, sanatçılar, işçiler, emekçiler, hukukçular ve siyasetçilerin bulunduğu 51 kişi, kapıları çalınarak, bazı yerlerde kapıları kırılarak ve ev aramalarından sonra gözaltına alındı.

Bir davet ya da telefonla ifade vermeye gidebilecek kadar ulaşılabilir olan insanlar için savcılığa çağrı yeterli olabilecekken, devletin tercih ettiği yöntem, ‘Gürz Operasyonu’ adını verdikleri baskınlar oldu. Amaçlanan; korku yaymak, sessizliği bir hüküm gibi dayatmak.

Anlatmaya devam edeceğiz, ancak gecenin 03:00’ünde eksi yedinci katta Bakırköy Kadın Hapishanesi’ne götürülmek üzere hücreye doldurulan tutuklu kadın arkadaşların uzun ve soğuk koridorda yankılanan sesleri kulaklarımdan çıkmıyor. Sevgili İlknur’un “Ender senin yazlarına güveniyoruz,” çağrısı yüreğime oturdu. Elbette yazacağız, konuşacağız ve hukuksuzluğu kabul etmeyeceğiz, sindirmeyeceğiz. Tutsakların bırakılması, ev hapislerinin bir an önce son bulması için hak, hukuk mücadelesi vermeye devam edeceğiz.

Operasyonun hedefi, demokratik bir mücadele platformu olan Halkların Demokratik Kongresi’ydi. Tabelası asılı olan HDK’nin panellerine, etkinliklerine katılmak bir anda keyfi biçimde ‘suç’ sayıldı. O sabah 06:00’da evler........

© Yeni Yaşam