Başlamadan hayatını kaybeden barış elçisi değerli Sırrı Süreyya Önder’i ve onun şahsında tüm Mayıs şehitlerini saygı ile anıyorum.

PKK, devletin bütün olumsuzluklarına rağmen, 12. Kongresi’ni yaptı. Aylardır süren tartışmalardan sonra Önderliğinin perspektifine uygun olarak yapılan kongre, Kürt halkının, Türkiye ve bölge halklarının geleceğini etkileyen tarihi bir gelişme olmuştur. En başından beri hem başlatılan süreç hem sürecin bir adımı olarak PKK’nin kongresini yapmış olması, toplumun ve politik çevrelerin hepsinde, “neler oluyor?” türünde kaygı içeren sorular geliştirilmiştir. Kuşku ve kafa karışıklığı yaratan, ancak hızla aşılması gereken bu tartışmalar iki yanlış değerlendirmeden kaynaklanmaktadır.

Tartışmaya yol açan birinci yanlış değerlendirme, Türkiye ve Kürdistan halklarının, yüz yıllık tarihsel mücadelelerinin sonuçlarıyla ilgilidir. Belirtilen süre boyunca, bütün muhalif hareketler, özellikle silahlı hareketler, hep zorbalıkla bastırılmış ve etkisizleştirilmişlerdir.

Kısaca hatırlayalım. Ermeni, Rum soykırımını üstlenen Türk devleti, ilk dönemde bir komplo ile komünistleri yok etti. Kürt halkına, Koçgiri, Şeyh Sait, Ağrı ve Zilan’da, Alevilere Dersim, Sivas, Maraş, Malatya, Çorum, Madımak ve Gazi’de soykırım uyguladı.

1968 devrimci hareketi idamlarla, Balyoz Harekâtıyla ve işkencelerle bastırıldı. İşçilerin, emekçilerin hak arama mücadeleleri, 1 Mayıslarda, 15- 16 Haziranlarda olduğu gibi, katliamlarla karşılandı. Köylülerin toprak işgalleri, jandarma zorbalığıyla engellendi, kooperatifleşmelerine bile izin verilmedi. 1978’de gelişen devrimci hareketler 1980 darbesiyle, yargısız infazlarla bastırıldı.

Hasılı yüz yıldan beri muhalif güçlerin,........

© Yeni Yaşam