‘Trump Barışı’ yani.. ‘Barış’ deyince hemen iyi demek değil. Kötü demek de değil. Başta iyi sonda kötü olabilir…

Geçtiğimiz pazartesi günü dünyaca ne yaşadığımızı anlamak için sadeleştirmelere ihtiyaç var…

Kahire’ye öyle bir baktık ki, Tel Aviv’i aynı gün, hatta aynı saatlerde unuttuk. Oysa Başkan Trump’ın İsrail’de söylediklerine baktığınızda konunun zaten kapanması gerekirdi…

“İsrail’e çok güzel silahlar verdik ve o da bunları çok güzel kullandı”…

‘Biz öldürdük’ demenin İngilizcesi işte. Artık ondan sonra konuşma olur mu?

Trump’ın Mısır’dan evvel İsrail’e gitmesi, burada verdiği mesajlarla toplandığında, Netanyahu’nun “siyasi ömrüne” verilmiş destek, hatta vaattir…

Yani, Filistin-Gazze’nin acil insanî işleri bittiğinde, kimse Netanyahu’ya ters kelepçe vurup savaş suçları mahkemesine götürmeyecek…

O kadar ki Trump, İsrail Cumhurbaşkanı Herzog’a, “Neden Netanyahu için af çıkarmıyorsunuz, çıkarın” dedi. Emeklilik hediyesi sayan da olabilir ama kendi meclislerinde İsrail muhalefet liderine, “Netanyahu ile daha uyumlu ol” diye nasihatlerde de bulundu…

Anlayacağınız, ABD Başkanı, Tel Aviv meclisinde Netanyahu’nun soykırımını vaftiz edip, günahlarını bağışladı.

Şaşılacak durum yok. Minimum 67 bin insanı öldüreni temize çekmek için Irak’ta milyon insanı öldüren Tony Blair’i getirince ne olacak sanıyoruz ki…

***

Trump İsrail’den Mısır’a geçerken yaşanan, “Netanyahu da katılsın” krizini de bir okuyalım…

Cumhurbaşkanı Erdoğan gereken tavrı zaten gösterdi. İnat etseler, Ankara başka ülkeleri de peşinden sürüklerdi. Türkiye’nin masadan kalkma kararı almasını, “pas geçmesini”, bıçak sırtı bir zirvede kimse göğüsleyemez. Göğüsleyemedi de zaten…

Ancak mesele bu değil. Netanyahu’ya yapılan davetle, belli ki oldu-bitti yaratılmak istendi, ‘denendi’ diyelim, İran’a da yapıldı! Garip gelmiyor mu? Mısır Devlet Başkanı Tahran’ı bizzat çağırdı. Reddedildi ayrı ama Sisi’nin........

© Yeni Şafak