Vekalet savaşları değil artık bunlar, çok çok ‘kefaret Savaşları’nın fonksiyonlarıdır. Batı’nın ‘günah çıkarması’ artık ‘haçın tersine’ olduğundan, kurtuluşu da bebek kanlarında arıyorlar…

“Zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü, hem akıl çağıydı hem aptallık, hem inanç devriydi hem de kuşku, aydınlık mevsimiydi karanlık mevsimiydi, hem umut baharı hem umutsuzluk kışıydı, hem her şeyimiz vardı hem hiçbir şeyimiz yoktu, hepimiz ya doğruca cennete gidecektik ya da tam öteki yana”…

Dickens romanının çok bilinen açılış cümlelerini almamı kolaycılık saymasın edebiyatçı büyüklerimiz, ‘yerindeliği’ aşağıdadır…

***

İsrail’in Katar’ı vurması, “korunma haracını” ABD’ye ödeyen-ki, önce kendinden korur-Körfez ülkelerinde şok yaratmış olmalı…

Amerika’nın bölgesel planlarına değil ama mevcut siyasi iktidarına meydan okuyan bir “tür” var. Hayata tutunmaya çalışıyor; saldırı sırasında tur atan İngiliz tanker uçakları odur…

Alakasız anlatıyorum, bağ/network çok ama kesişme noktalarını anlasak yeter…

11 Eylül’ün yıldönümüydü Perşembe. Gazeteci Tucker Carlson’la bu vesileyle yapılmış röportajda, eskiden beri çok söylenen İsrail gölgesini daha belirgin vurguladı. Neredeyse “onlar yaptıya” kadar getirdi ama “onlara yaradı” da sınırladı…

11 Eylül’den sonra Amerikan yönetimi/askeriyesi yeni bir savunma stratejisi geliştirdi. Küresel bir güvenlik tahayyül ediyordu. Sürünerek de olsa günümüze kadar geldi ve Çin ile Rusya’yı öncelikli tehdit hatta düşman olarak tarif etti. İki hafta kadar önce yeni bir Ulusal Savunma Stratejisi raporu/taslağı çıktı ortaya; “ABD’e rakip yeni bir gücün yükselmesini önleme” amacından vazgeçerek iç güvenliğe öncelik vermeye yöneliyor”. (“11/9/01: Nereden nereye”, 11/09, E. Yıldızoğlu, Cumhuriyet.)

Amerika’da eyaletlere askeri birlikler gönderilmeye başlandığı, seçim sistemlerinin, oy kullanma yöntemlerinin değiştirildiği........

© Yeni Şafak