On bir ay boyunca hasretle gözlediğimiz bir rahmet iklimini daha elimizden geldiğince ibadet ve yardımlarla geçirmeye çalıştık. Akabinde bayramımızı kutladık. Şimdi bize düşen, bu rahmet ayında elde ettiğimiz manevî kazanımlarımızı, bir sonraki ramazana kadar yılın geri kalan kısmına yaymak için gayret sarf etmek. Kullukta asıl olan devamlılıktır. Ne buyurmuştu Resûl-i Zîşân Efendimiz (sav): “Amellerin en hayırlısı, az da olsa devamlı yapılandır” (Buhârî ve Müslim). Bir şirket, sadece bir ay çalışsa ve yılın geri kalan kısmında hiçbir faaliyet göstermese, ayakta durabilir mi ya da kazançlarını devam ettirebilir mi? Diyet uygulaması gereken bir insan, bir ay sıkı bir diyet uygulasa, yılın geri kalan kısmında hiç diyet yapmasa, sağlıklı bir şey yapmış olabilir mi? Şu hâlde, her sahadaki başarıda olduğu gibi kullukta başarılı olabilmek için de devamlılık esastır.

Herhalde ramazanın bize öğrettiği en mühim şey, alışkanlıklarımızın dışına çıkabilmektir. Normalde her gün iki-üç öğün yediğimiz halde ramazanda gün boyu oruç tuttuk. Akşamları uzun süren teravih namazları kıldık. Her gün düzenli bir şekilde Kur’ân -ve belki de tefsir okumaları- yaptık. Bol bol zekât ve sadaka vermeye çalıştık. Elimizden geldiğince fakirlerin, gariplerin ve ihtiyaç sahiplerinin yardımına koşmaya gayret ettik. Ne açlıktan sağlığımız bozuldu ne namaza ayırdığımız vakitler bizi işimizden gücümüzden alıkoydu ne de yaptığımız yardımlar ekonomik durumumuza zarar verdi. Dolayısıyla şunu bir kez daha gördük ki oruç tutarak, daha çok namaz kılarak, Kur’ân ile daha çok meşgul olarak, daha bol yardımlar yaparak da bu hayat yaşanabiliyormuş. O hâlde, bu salih amellerimizi elimizden geldiğince yılın tamamında da çokça yapmaya gayret etmeli. Hayatın bir mektep olduğunu unutmadan, nefsimizi ilâhî vahyin kutlu öğretileri doğrultusunda terbiye etme azmimizi her an devam ettirmeye çalışmalı.

İbadetlerimizin bizim için manevî faydaları, yalnızca........

© Yeni Şafak