Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde (KKTC) sandıktan “federasyon” yanlısı Tufan Erhürman çıktı. Atina ve Rum Kesimi sevindi. Brüksel sevindi. İsrail sevindi. Ankara, Türkiye tedirgin oldu. KKTC’nin bağımsızlığından, Türkiye ile entegrasyonundan çok AB ve Rum yanlısı olmayı tercih edenler iktidar oldu.

Hemen söyleyelim: KKTC’de bir seçim yapılmadı. Türkiye’yi dışlamaya, Türkiye’den uzaklaşmaya dönük bir referandum yapıldı. Yunanistan, Rum Kesimi, İsrail’e yaklaşmaya dönük bir tercih yapıldı.

Türkiye’nin yanında değil, soykırımcıların yanında yer aldılar. Coğrafyamızın yanında değil, coğrafya dışı güçlerin yanında yer aldılar. Çünkü bu seçimin tek bir odak noktası vardı, o da Türkiye!

EKREM’LE TÜRKİYE’DE YAPILAN NE İSE, KKTC’DE YAPILAN ODUR!

Son yerel seçimlerde Türkiye’de nasıl bir proje uygulandıysa KKTC’de de aynısı uygulandı. Köylere kadar para dağıtanlar, bu para trafiğinde görev alanları CHP yönetiminde belli yerlere atayanlar, bu paranın ve bu trafiğin hesabını hiç vermedi.

Kimin parasıydı? Sadece İBB’nin kaynakları mıydı? Yoksa AB’den, Almanya’dan, İsrail’den mi fonlanmışlardı? Türkiye’yi içeriden vurmaya dönük nasıl bir plan uygulanmıştı, cevabı verilmedi. Şimdi aynısı KKTC’de uygulandı. Başardılar. Adanın kuzeyini Türkiye ekseninden çıkarma yolunda büyük bir adım attılar. Peki bunları kimler fonlamıştı? Burada da bir para trafiği var mıydı?

Elbette görünüşte bu bir seçimdi. En fazla oyu alan kazanırdı. Bir demokrasi meselesiydi. Sorgulanamazdı. Ama seçimlerin arka planında neler döndüğünü görmeyen ülkelerin başına neler geldiğine çok tanık olduk. “Demokrasi körleşmesi”nin milletleri ve ülkeleri nasıl imha ettiğine çok tanık olduk. Arkada oynanan güç oyunlarını kavrayamayanların ödediği bedelleri, “iç işgal senaryoları”nın seçimlerle örtbas edildiğini, küçük toplulukların bu yönde çok kolay mobilize edildiğini çok gördük.

TÜRKİYE KARŞITI BİR “BAŞKALDIRI” ORGANİZE EDİLDİ!

Bizler gerçeği konuşmalıyız. Amaçları, yöntemleri hedefleri konuşmalıyız. Geniş tarihte, seçimlerin değil, o ülkenin kalıcı kaderinin esas olduğuna bakmalıyız. Kıbrıs’ın elimizden çıkmasını, 1974’te bir kısmının kurtarılmasını, bundan sonra ne olacağını düşünmeliyiz.

Gazze’deki soykırım, KKTC’nin ne olduğunu bir kez daha anlattı bize. Öyleyse vahim hataların büyük bedellerini ödememek için, kişilerin ve partilerin ötesine odaklanmalıyız.

KKTC’de Türkiye karşıtı bir “başkaldırı” organize edilmiştir. Adanın kuzeyini Türkiye ekseninden çıkarmaya dönük adımlar atılmıştır. Yeni Cumhurbaşkanı’nın “Dış politikada Türkiye ile beraber yürüyeceğiz” mealindeki cümleleri sadece günü kurtarmaya dönüktür. Zaten başka türlüsü imkansızdır. Oldu olacak bunu da yapmayacaklarını açıklasalardı bari!

KIBRIS ANADOLU’NUN KALKANIDIR “BİRKAÇ ŞIMARIĞA” BIRAKILAMAZ…

Seçim sonuçlarına dair Ankara’dan yapılan açıklamaların tamamında “garantör ülke” vurgusu yapıldı. Bu vurgu tehlikenin ne kadar büyük olduğunun göstergesidir. Türkiye, neden bu ifadeyi kullanmak zorunda kaldı? Tedirginliğin açık olduğu, oynanan güç oyununun açık olduğu bu cümlelerle kendini hissettirmiştir.

Kıbrıs, sıradan bir ada değil. Doğu Akdeniz’in bekçisidir. Devasa bir askeri üs, Anadolu’yu Akdeniz’den koruyan en önemli yerdir.

Türkiye için bu ölümcül gerçek ortada iken, İsrail’in, Rum Kesimi’nin, Yunanistan’ın KKTC halkı üzerinden yürüttüğü bu proje, Türkiye’yi tehdit etmektedir.

Biz, Ege’deki adaların statüsüne dair tartışmaları büyütürken onlar bizi KKTC üzerinden köşeye sıkıştırmaktadır.

İSRAİL RUM KESİMİ’NE YERLEŞMİŞTİ ŞİMDİ DE KKTC’YE Mİ ÇAĞIRDINIZ!

Gazze’deki soykırım sırasında İsrail’e ana sevkiyat Rum Kesimi üzerinden yapıldı. Almanya, İngiltere, Fransa adadaki üslerden silah taşıdı, özel birliklerini Gazze’ye sevk etti. Bu........

© Yeni Şafak