Düşünme işini toplumun içinde bizimle birlikte yaşayan ve nedense ortalık yerde değil de daha ziyade kendi tenhasında vakit geçiren az sayıdaki insanın yapması gereken bir şey zannediyoruz. Çoğumuz için o kadar da gerekli bir şey değil yani! Olmasa da olabilen, yerine pek çok daha eğlenceli ve kârlı aktivite koyarak vaktimizi çok daha rantabl kullanabileceğimiz angaryadan bir iş! Bizi düşünmeyerek, buna vakit harcamayarak, düşünmeye meydan verecek dinginliklere hayatın içinde alan açmayarak böyle bir ideolojinin bağlısı haline getirdiler. Biz de buna hiç itiraz etmedik işin gerçeği! Oysa düşünmek insanın en büyük meziyeti ve bir anlamda varlık sebebi...

Bu devrin insanları olarak hayatın yüzeyinde kalarak, ‘yaşamaya değer’lik payesiyle vitrine konan uğraşlardan en fazlasını yaşayarak, yani bir nevi sürümden kazanarak ömür sürmeyi marifet sanıyoruz. Hayatımızdan ancak bu şekilde maksimum fayda elde edebileceğimize inanıyoruz. Ne büyük gaflet! Bu dünyada anlamak için, idrak etmek için, yüzeydekini aşıp derinliklere ulaşmak, darlıkları geçip genişliklere erişmek için bulunuyoruz.

Nedenleri, niçinleri, nasılları olmayan bir dünyada gelişine yaşamakla biyolojik varlığımızın üstüne pek bir şey koymuş olmuyoruz.........

© Yeni Şafak