Kemal hoca tanıdığım ve çalışma prensipleri ile örnek aldığım önemli bir insandı. Bugün soyadı ile anılan birçok fabrikanın kurucusu. Bursa'daki lakabı kolsuz Kemal idi. Sabah gün doğarken kalkar, önceleri atölye, sonra fabrika olan binaya gelir, her yeri dolaşır, henüz hiç kimse yok iken yapılan işleri gözden geçirir, eksiği gediği kontrol ederdi. Mesleği gereği öğretmekten yılmayan, bir şeyi en fazla iki kez tembih eden; pasaklılıktan, dağınıklıktan ve tembellikten nefret eden bir insandı. Etrafında maaşının hırsızı olanlara hiç ödün vermezdi.

***

Etrafınızda çalışanlara dikkatlice bakın.

Bugüne kadar belki benim adlandırdığım gibi düşünmediğiniz pek çok insanla çevrili olduğunuzu göreceksiniz.

Hani vardır ya yaptığı iş ile aldığı maaşı hak etmediğini düşündüğünüz, her dakika geçinememekten, aldığı maaşın yetmediğinden bahseden, "ne kadar ekmek, o kadar köfte…" diyen.

Kimdir maaşının hırsızı biliyor musunuz?

Gününü tembellikle geçiren, uyuşuk; o anda çözebileceği sorunu erteleyip ertesi güne bırakan; kendi iş tarifinde yazılı, yapması gereken asıl görevleri yapmayan; onun yerine kendi hoşlandığı hatta icat ettiği işlerle meşgul olan işgüzar çalışanlardır. Nedense bizim memlekette bunlardan çokça var.

Ben bunları bahçe ile ilgilenmesi gerekirken mutfakta yemek pişirmeye kalkıp, milleti zehirleyen bahçıvanlara benzetirim. Sağlık memuru iken doktor gibi davrananlar, ilaç üzerine ilaç tavsiye........

© Yeni Mesaj