Asıl ismi "Bereket" olan Ümmü Eymen, Sa'lebe b. Amr'ın kızıdır. Zenci ve Habeşistanlı olan bu mübarek kadın, Hz. Peygamberin çocukluktan beri bakıcısı, dadısıdır. Resûlullah küçük yaşta annesi Hz. Amine ile Medine'ye gittiğinde, Medine yakınlarında annesi vefat edince, Ümmü Eymen de yanındaydı ve Mekke'ye onunla birlikte geri dönmüştür.

Daha sonraları Allah Resulü peygamberliğe erişince Ümmü Eymen de Resûlullah'a ilk iman edenlerden olma şerefine nail oldu. Sonra Allah Resulü onu evlatlığı olan meşhur sahabi "Zeyd b. Hârise" ile evlendirdi. Bu evlilikten ise "Üsâme" isminde bir çocuğu oldu. Allah Resulü, vefatına az bir zaman kala bir ordu hazırlayıp Hz. Ali (a.s) hariç bütün sahabeyi içinde yer verdiği orduya işte bu Üsâme'yi daha on sekiz yaşında iken komutan olarak tayin etmiş ve sahabeden birçoklarının itirazlarıyla karşılaşmıştı. Allah Resulü ise ordudan ayrılanları lanetlemişti. Bu ordu hadisesi tarihte "Üsâme ordusu" olarak anılmaktadır.

Her halükarda Ümmü Eymen Allah Resulü'ne büyük bir muhabbet besliyordu, Resûlullah da onu çok seviyordu ve evlendikten sonra da sürekli evinde onun ziyaretine gidiyordu. Dolayısıyla iman ettikten sonra da hiçbir zaman Resûlullah'ın ve nübüvvet hanedanının yanından ayrılmamış ve onlara hizmet etmekte kusur göstermemiştir.

Defalarca Hz. Peygamber "Annem Âmine'den sonra, annem benim Ümmü Eymen'dir; Ümmü Eymen benim ailemden kalan yadigârdır" buyuracaklardır. Ve bazen de ona annem diye hitap ederlerdi…

Ümmü Eymen Müslümanların üç büyük savaşı Uhud, Huneyn ve Hayber'e de katılarak savaşan mücahitlere su dağıtıyor ve onların yaralarını........

© Yeni Mesaj