menu_open Columnists
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close

"DÜNYA BİR BARDAK SU GİBİ ÇALKALANI..

13 0
22.01.2025

Her insanın sürdüğü ömür roman, her faninin hayatı da bir destandır derler ya, benim yaşadıklarımda öyle. Herkesin derdi kendine büyük, çünkü ateş düştüğü yeri yakar. Yalnızlığın gölgem olduğu son yıllarda, kendimle baş başa geçirdiğim günlerin, zamanların etkisi ile olacak ki aklım erdiği andan bugüne kadar yaşadıklarımı sık sık vicdan eleğimden geçirmeye, akıl terazimde tartmaya, gönül süzgecimden süzmeye başladım. Bu durum bana hayat muhasebemi bir kez daha, fakat daha dikkatli yapmam gereğini ihtar etti.
Olaylardan, insanlardan, sevdiklerimden kızdıklarımdan; yakınlarımdan uzaklarımdan herkesten ve her şeyden kendimi sıyırarak, özümle, vicdanımla, kalbimle, aklımla baş başa yapayalnız kaldıkça benliğimde ruhumda vicdanımda büyük değişiklikler olmaya başladı. Hayata bakışımda, olayları değerlendirme kıstaslarımda, insanları anlama konusunda ve ölçülerimde çok farklı şeyler düşünmeye çok farklı değerlendirmeler yapmaya başladım. Aklım ve vicdanım kalbim ve ruhum ıstıraplı zevklerle ahbap olmaya başladı. Bu değişik ve tanımsız hisler ve tarifini yapamayacağım duygular bugüne kadar yaşadıklarımdan çok farklılar. Manevi yönüm biraz acıyor lakin ben bundan mutsuz olmuyorum. Hissettiklerimi yaşadıklarımı eşe, dosta, gönül ehli diyebileceğim birkaç arife anlatmak istediysem de sonradan vazgeçtim. Bendeki bu değişiklikleri gören, yaşadığım bu yeni iklimin üzerimde bıraktığı izleri fark eden birkaç arifin söz ve bakışları da bana fayda sağladı.
Tüm bu yaşadıklarım ve içine girdiğim yeni his ve düşünce ikliminin tesiri ile olsa gerek, bazen gönül bulutlarımdan, bazen akıl semalarımdan, bazen de ruh deryalarımdan özüme, fıtratıma düşünce ve his sağanakları yağmaya başladı. Hüzün ve sürur, sevinç ve elem, düş ve gerçek, tefekkür ve tezekkür damlalarının birlikte oluşturduğu bu sağanaklar ben de daha çok ümit çiçeklerinin açmasına vesile olurken bazen de (azda olsa) korku zakkumlarını çiçeklendirdi. Korku ve ümidi, iyi ve kötüyü, hak ile batılı, doğru ile yanlışı bir arada harmanlayıp sunan bu rüzgarlar benliğim de iyinin, güzelin, ümidin,........

© Yeni Meram