Bir bakkalı vardı mahallenin; pek sevimliydi Papağanı vardı bakkalın; hayli maharetliydi
Hoşça konuşurdu; pek de muhabbetliydi
Her gelene farklı tonlarda selam vermekteydi
Görünce çocukları; onlara dans etmekteydi
Selamı sevgiyi muhabbeti öğretmekteydi
Ses vermedimi sesine bakkal; küsmekteydi
Bir müşteri girdimi; ismini söylemekteydi

Çok konuşma! dedi; kızdı papağına bakkal
Selam vermez oldu papağan; şaşkın bakkal
Matem havasına büründü; sessiz bakkal
Sabah girince; bir de ne görsün; şok'ta bakkal
Şişeler devrilmiş yağlar içinde kalmış bakkal
Hırsız girdi sanmıştı; aradı........

© Yeni Meram