Biyolojik değil ama dozajı giderek artan bir biçimde çocuklarımızın psikolojilerinde “zehirlenme” etkisi yaratabildiğimizi düşünüyorum.

Prof. Dr. Acar Baltaş’ın “Vicdan Sahibi Bir Çocuk Nasıl Yetiştirilir?” makalesinde şöyle bir tespit var: “farkında olmadan yapılan bir hata var: Çocukları, küçük yaştan başlayarak başarı kavramıyla zehirlemek.

Bu tespite katılmamak mümkün değil. Hele bizimki gibi ezbere dayalı bilgilerden oluşan, başarılı sayılmanın yüksek puan alma üzere kurgulanmış eğitim sistemlerinde bu durumun etkisi çok daha büyük oluyor. Yani zehirleme dozumuz normalden çok daha yüksek olabiliyor…

İnsan yetiştirme bir kültürdür ve toplumun bütün geçmiş birikiminin bir resmi gibidir. Ve elbette ki bu kültürü geliştirmek eğitimin işidir.

• Çocuklarımızı nasıl yetiştiriyoruz?
• Onları nasıl yönlendiriyoruz, nasıl davranıyoruz?
• Onlardan ne bekliyoruz? Nasıl olmalarını istiyoruz?
• Onların güçlü yanları nelerdir? Bu yanlarını geliştirmek için neler yapılmalıdır?

Bu sorulara anlamlı yanıtlar vermesi gereken yapı eğitim sistemidir. Oysa Kıbrıs Türk Eğitim Sistemi bu olgulardan çok uzaktadır.

Nitelikli bir eğitim sisteminin odağında “becerilerin geliştirilmesi”, “sosyalleşme”, “iletişim” ve “kişilik gelişimi” vardır. Ne var ki bizim eğitim sistemiz ile çocuklarımız arasındaki odak noktası; “ödevler” ve “sınavda alınan........

© Yeni Düzen